کد مطلب:48892 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

در آية دوم سورة حشر آمده است: هو الذي أخرج الذين كفروا من أهل الكتَب... لطفاً بفرماييد كدامين خيانت روا ميدارد كه گروهي گناهكار و بي گناه را از خانهاي كه با دست رنجشان ساختهاند بيرون كرد و اموالشان را مصادره نمود؟

پاسخ به اين پرسش در شأن نزولي كه براي اين سوره آمده است، نهفته است. مفسران در اين باره فرمودهاند، در مدينه سه قبيله يهودي زندگي ميكردند كه اهل حجاز نبودند، ولي چون در كتابهاي مذهبي خود بشارت ظهور حضرت محمد را ديده بودند براي حمايت از حضرت به مدينه كوچ كردند. پيامبراكرم9 پس از هجرت به مدينه، با آنان پيمان عدم تعرض و همكاري بست. منتها هر يك از اين قبايل به يك نحوي اين پيمان را شكستند. قبيله بني النضير كه آيه دوم سورة حشر دربارة آنان است نقشة قتل پيامبراكرم را كشيدند و برنامه ريزي كردند كه پس از كشتن ايشان، اصحاب ايشان را نيز از بين ببرند. پيامبراكرم از اين توطئه خبردار شد و به آنان اطلاع داد و با توجه به نقض پيمان از سوي شما، يا آماده جنگ شويد و يا مدينه را ترك گوييد. آنان با حمايتهاي زباني منافق مدينه، عبدالله بن أبي براي جنگ آماده شدند. پيامبراكرم اين قبيله را محاصره كرده و عبدالله بن أبي نيز از آنان حمايت نكرد و آنان شكست خوردند و پيامبراكرم برخي درختان آنان را بريد و خانهها و قلعههاي آنان را خراب كرد و مجبور كرد كه مدينه را ترك گويند; البته در برخي تفسيرها آمده است كه خود قبيله بني النضير خانههاي خود را با دستان خويش خراب كردند تا به دست مسلمانان نيفتد.

حاصل آن كه اين مجازات به خاطر نقض پيمان و توطئه عليه پيامبر اكرم و مسلمانان بود.

پيامبراكرم با دستور وحي چنين اقدام كرد تا ديگربار يهوديان از درون مدينه عليه اسلام توطئه نكنند، هم چنان در تاريخها آمده است عدهاي از قبيله بني النضير به خيبر مهاجرت كردند و قبيلهاي كه در خيبر بود در جنگ احزاب با مشركان پيمان همكاري بستند و پس از جنگ به سرنوشت قبيله بني النضير دچار شدند.(ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي، ج 19، ص 201 و 208، جامعه مدرسين / تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 23، ص 499، دار الكتب الاسلامية.)